2015-09-16

AED - Automatyczny defibrylator zewnętrzny w holu dworca

www.pierwszapomoc.kolaczyce.itl.pl

Automatyczny defibrylator zewnętrzny w skrócie AED (ang. Automated External Defibrillator) jest to urządzenie, które po podłączeniu elektrod do klatki piersiowej poszkodowanego analizuje rytm serca i określa czy poszkodowany wymaga defibrylacji (defibrylacja jest to zabieg medyczny polegający na zastosowaniu impulsu elektrycznego prądu stałego o określonej energii).

AED może być używany przez osoby posiadające wykształcenie medyczne, jak również przez osoby, które takiego wykształcenia nie posiadają, ale odbyły odpowiednie szkolenie z pierwszej pomocy np. BLS + AED, czyli podstawowe zabiegi resuscytacyjne i automatyczna defibrylacja zewnętrzna.

Po licznych badaniach stwierdzono, że wczesne użycie defibrylatora powoduje zwiększenie wskaźnika przeżyć, jeżeli defibrylację wykonano w ciągu 3 minut od chwili zatrzymania krążenia wskaźnik ten wzrasta w niektórych przypadkach nawet do 75%.

Najczęstszą przyczyną zatrzymania krążenia jest migotanie komór ( ang. Ventricular Fibrilation VF) jest to zaburzenie rytmu serca, polegające na szybkiej i nieskoordynowanej pracy serca, które jeśli nie zostanie szybko przerwane prowadzi do śmierci.

Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów defibrylatorów, ale wszystkie pracują według tych samych zasad.

AED po uruchomieniu wykorzystuje komunikaty głosowe oraz rysunki w celu instruowania ratownika podczas reanimacji, która składa się z resuscytacji krążeniowo oddechowej i defibrylacji. Kiedy AED wykryje rytm serca wskazany do defibrylacji ładuje się i wydaje ostrzeżenie „ nie dotykaj pacjenta, naciśnij przycisk defibrylacji” po wysłuchaniu tego komunikatu ratownik naciska przycisk defibrylacji.

Następnie AED wydaje polecenie wykonania reanimacji przez okres dwóch minut, po czym urządzenie wykonuje ponowną analizę rytmu serca.

Dodatkowe wyposażenie defibrylatora to:

  • nożyczki – służą do rozcinania ubrania
  • maska ochronna – potrzebna do sztucznego oddychania
  • ręcznik – do wytarcia mokrej klatki piersiowej
  • żyletka – do wygolenia owłosionej klatki piersiowej
 
Nowoczesne defibrylatory wydają sygnały dźwiękowe ułatwiające ratownikom utrzymanie odpowiedniego tempa ucisków klatki piersiowej, które według standardów wynoszą 100 uciśnięć na minutę.

Kilka bardzo ważnych zasad dotyczących użycia defibrylatora:

  1. pierwsza elektroda zwykle powinna zostać naklejona poniżej lewej pachy, druga elektroda poniżej prawego obojczyka wzdłuż mostka
  2. jeżeli poszkodowany ma wszczepiony rozrusznik serca, który zwykle widać pod skórą na klatce piersiowej poniżej obojczyka, elektrody należy przykleić obok lub poniżej rozrusznika
  3. należy usunąć biżuterię, która mogłaby wejść w kontakt z elektrodami
  4. wszystkie plastry i inne materiały znajdujące się na klatce piersiowej powinny zostać usunięte
  5. mokrą klatkę piersiową należy wytrzeć ręcznikiem
  6. poszkodowany nie może być dotykany podczas analizy rytmu serca jak również defibrylacji
  7. przed wykonaniem defibrylacji należy odsunąć źródło tlenu od poszkodowanego, ponieważ wysokie stężenie tlenu może być niebezpieczne, w wypadku gdyby powstała iskra.
  8. jeżeli owłosiona klatka piersiowa mogłaby utrudnić naklejenie elektrod należy ją ogolić lub obciąć nożyczkami
  9.